Claire en Brock op Great Blasket Island

Het leven op dit afgelegen eiland aan de Wild Atlantic Way is in principe niet heel anders dan we ons hadden voorgesteld. We waren ingesteld op een geïsoleerd bestaan, heel veel ruimte, wilde natuur en drukte tijdens de zomermaanden. Natuurlijk was het de eerste paar weken in april best wel even wennen! Het was toen nog erg koud, donker en grijs. Al snel vonden we onze draai en was het helemaal niet meer zo gek om alleen maar kaarsen te gebruiken als verlichting. Ook wenden we aan het idee dat we niet onze eigen boodschappen konden doen. In het begin vond ik het maar gek om mensen uit te zwaaien als ze weer vertrokken naar het vaste land, terwijl wij voor 6 maanden op het eiland blijven. Nu, na ruim 4 maanden, is het juist een gek idee om te bedenken dat we over 6 weken weer naar het vaste land gaan.

Het geluid van de zeehonden staat voor mij zeker op nummer 1! Vooral vroeg in de ochtend en in de avond maken ze het meest geluid en ik vind het heerlijk om hiermee in slaap te vallen. Soms liggen er tot wel 800 zeehonden op het strand. In september worden de zeehonden-baby's geboren dus ik denk dat dat een onwijs mooie ervaring gaat worden om te observeren.  

Wij runnen 4 vakantiehuisjes op het eiland, voor gasten die hier minimaal 2 nachten komen verblijven. We vinden het allebei onwijs leuk om host te zijn en het mensen naar hun zin te maken.

We besloten twee maanden geleden op 3 lammetjes te passen en daar zijn we soms nog steeds redelijk druk mee. Ik ben zelf opgegroeid in de stad (Alkmaar) dus het is erg leuk om al deze nieuwe dingen te mogen leren! 

De bijzondere mensen die we ontmoeten en de connecties die we hier maken zijn ook heel waardevol. 's Avonds rondom het kampvuur met een aantal Ierse bezoekers die folklore muziek zingen is zo speciaal. Kijkend naar een pikzwarte sterrenhemel...

Het moeilijkst aan het eilandleven is wanneer er een storm binnenrolt die langer duurt dan gedacht. Tijdens een storm kunnen de boten niet aanmeren en dit betekent dat we met zijn tweeën op het eiland zijn. Dit is heel bijzonder, maar na meerdere dagen is het ook heel fijn om weer face-to-face met mensen te kunnen praten.

Ik krijg vaak de vraag gesteld wat ik het meeste mis... bomen! Er staat geen enkele boom op het eiland en ik mis ze onwijs, vooral de geur! 

Wat in het begin ook wennen was, is dat je nergens naartoe kan 'vluchten' ter afleiding. Er is hier namelijk nergens om naartoe te gaan en dit kan af en toe lastig zijn. Je wordt erg met jezelf geconfronteerd en je leert jezelf goed kennen.

Mijn meest favoriete plek op het eiland is het meest Westerse puntje. Bij dit punt heb je het idee dat je aan het einde van de wereld bent en kan je het vaste land niet meer zien. Een andere prachtige plek is het uitzicht over Inishtooskert tijdens de zonsondergang. Dit eiland wordt ook wel de 'sleeping giant' genoemd vanwege de vorm. Daarnaast is het strand voor onze cottage natuurlijk een van mijn favorieten. Een duik in het heldere zoute water op een warme zomerdag is puur genieten. Ook tijdens een storm is het bijzonder om op het strand te zitten en de ruige wilde Atlantische oceaan te bewonderen.

Tijdens de zomermaanden worden hier bijna dagelijks tours gegeven over de geschiedenis van het eiland en ik raad dit mensen altijd aan! Het geeft een beter beeld over hoe en onder welke omstandigheden mensen hier vroeger woonden. Er komen veel bekende schrijvers van dit eiland en ook daar wordt veel over verteld.

Er zijn twee indrukwekkende wandelingen die je kunt doen met onderweg prachtige uitzichten. Alle paden hier op het eiland bestaan uit gras dus ik loop eigenlijk bijna altijd op blote voeten!

We raden zeker aan om hier voor een dag langs te komen, maar wanneer je de kans hebt om te overnachten, is dat het absoluut waard. Het geeft een betere impressie van het eiland en je hebt meer tijd om alles te verkennen. Er is zoveel te zien en te ontdekken! Alleen al voor de zonsopkomst en -ondergang zou je hier willen blijven. Deze zijn magisch.

De interactie met de lokale Ierse bewoners op het vaste land verloopt tot nu toe erg goed. Ik spreek zelf geen Iers en ik vind het ook moeilijk te verstaan. Natuurlijk heb ik wel een paar zinnetjes geleerd om mensen te verwelkomen, maar over het algemeen hou ik het bij Engels haha! De eigenaar van de cottages brengt 1-2 per week een voorraad eten voor ons mee en ook doen ze de was voor ons. We hebben hier immers geen elektriciteit! Onze telefoon en laptops laden we op via een zonnepaneel en een kleine windmolen.

Het contact met de gasten is onwijs leuk. De meeste mensen komen hier echt met het idee even weg te zijn van het dagelijkse leven. Sommige gasten besluiten ook om even helemaal geen telefoon te gebruiken tijdens hun verblijf om extra geïsoleerd te zijn. De gasten zijn altijd erg nieuwsgierig over hoe we hier terecht zijn gekomen en willen graag alles horen over onze reisverhalen! We hebben redelijk veel internationale gasten dit seizoen, vooral Amerikanen en Europeanen. Over het algemeen zijn het voornamelijk veel Ierse gasten die hier komen verblijven.

Het meeste verbaast hen, dat we hebben besloten helemaal niet van het eiland af te willen tot ons contract is afgelopen (1 oktober). Dit vinden velen een heel gek idee en dat is het natuurlijk ook! Het is een unieke ervaring om voor 6 maanden geen auto's te kunnen horen en geen elektriciteit te hebben. Mensen die hier nog niet geweest zijn, vinden het moeilijk te beseffen dat er niks is op het eiland, behalve de vakantiehuisjes en een paar hele oude ruïnes. Er is hier geen supermarkt, restaurant of winkel. Veel mensen zeggen tegen me dat ze het zelf niet zouden kunnen en dat ze te veel zouden gaan missen. Ik begrijp dit goed, maar ik ben ook van mening dat we niet zoveel nodig hebben om een gelukkig leven te leiden. En wat is 6 maanden nu op een heel mensenleven?

Dat is Lenny, ons grote vriend hier op het eiland! We hebben hem in Ierland uit een asiel meegenomen en hij is nu bijna een jaar oud. Een paar dagen voordat we het eiland opgingen hebben we hem opgehaald in Listowel, een Iers dorpje. Het is een lieverd en heeft het onwijs naar zijn zin hier. In oktober gaat hij naar een Ierse familie die we hier op het eiland hebben ontmoet. Aangezien wij fulltime reizen kunnen wij hem helaas niet zelf houden. Het was een moeilijke keuze, maar de familie waar hij naartoe gaat zijn geweldige mensen met 3 kleine kinderen.

Geniet van elk moment hier op het eiland, want de tijd vliegt echt voorbij en voordat je het weet zit je op de boot terug naar het vaste land. Leef echt in het moment en probeer ook van de koude, grijze dagen te genieten. Het eiland ziet er geen dag hetzelfde uit en het weer kan compleet omslaan in een relatief korte periode, dus elke wandeling is uniek! Ik zou ook aanraden alle ervaringen bij te houden in een klein dagboekje. Dit klinkt cliché, maar dit is zo'n bijzondere ervaring en het is onmogelijk om alle kleine, speciale momenten te onthouden. Ik schrijf zelf af en toe een paar woorden op, net genoeg om een bepaalde herinnering naar boven te halen.

Wil je Claire en Brock graag volgen, en zien hoe het ze vergaat op Great Blasket Island? Volg dan @clairedehaas_ en @brockmontgomeryy op Instagram om niks te missen van hun ervaringen.

Op dit moment zijn Claire en Brock alweer op zoek naar hun volgende (internationale) avontuur dus als jij iets voor hen weet, neem dan vooral contact op met Claire via haar Instagram profiel.

Great Blasket Island is een eiland gelegen ten westen van Ierland, voor de kust van het schiereiland Dingle in county Kerry. Het sinds 1953 onbewoonde eiland is in ongeveer 50 minuten te bereiken per boot vanuit Dingle en is ideaal als je er even helemaal tussenuit wilt en van natuur houdt. Zo kun je hier prachtige wandelingen maken en onder andere dolfijnen, walvissen en diverse vogelsoorten spotten!

Zie jij jezelf dit avontuur aangaan? De sollicitatieprocedure voor de nieuwe beheerders van Great Blasket Island voor 2023 opent in november. Meer informatie op greatblasketisland.net