Thomas Andrews werd in 1873 geboren in Comber in county Down in een prestigieus gezin. De Andrews waren grootheden van de bloeiende linnenindustrie in Noord-Ierland. De oom van Thomas, Lord Pirrie, was voorzitter van het scheepsbouwbedrijf Harland & Wolff en dankzij hem begon de fascinatie van Thomas voor lijnschepen.

Thomas ging op 16-jarige leeftijd van school om zijn stage te beginnen op de scheepswerf van Harland & Wollf. Hoewel hij afkomstig was uit een rijke familie en zijn oom de voorzitter was, moest hij net zo hard werken als de andere jongens. 's Avonds ging Thomas naar het Belfast College of Technology, waar hij technisch ontwerp studeerde. Hij was een opvallend intelligente jongeman en maakte snel naam, waarbij hij uiteindelijk uitgroeide tot algemeen directeur van Harland & Wolff.

In 1907 werd door White Star Line de beslissing genomen om drie schepen te bouwen die groter waren dan de wereld ooit had gezien. De drie lijnschepen van Olympic-klasse werden Olympic, Britannic en Titanic genoemd, waar de laatste de grootste van allemaal was. Thomas Andrews was van alle drie de hoofdontwerper.

Thomas was ook hoofd van de Guarantee Group. Deze groep werd samengesteld uit de slimste en beste mensen van het bedrijf Harland & Wolff. Het was de plicht van de Guarantee Group om op de eerste reis van de Titanic mee te reizen om eventuele verbeteringen of correcties in kaart te brengen, en om de activiteiten van het schip te registreren.

Op die noodlottige avond in april 1912 was het Thomas Andrews die de ondergang van de Titanic berekende. Hij vertelde kapitein Smith dat het maar twee uur zou duren voordat de Titanic op de bodem van de oceaan lag. Verhalen over de laatste momenten van Thomas op de Titanic variëren, maar wat ze allemaal gemeen hebben, is dat hij anderen heeft geholpen. Hij heeft de bemanning en passagiers proberen te kalmeren en heldhaftig houten stoelen in het ijzige water gegooid om veel levens te redden.

Thomas ging samen met het schip, dat het hoogtepunt van z'n carrière was, ten onder. Zijn lichaam werd nooit gevonden, maar verhalen over zijn charme, verstand en moed blijven voortleven.