De cultuur van de kliffen

Wild, dramatisch en majestueus – de Slieve League Cliffs behoren tot de hoogste zeekliffen in Europa. Vanaf het hoogste punt is de val tot de woeste Atlantische Oceaan maar liefst 609 meter.

Voordat je de kliffen bereikt, kom je langs het Slieve League Cliffs Centre. Het centrum is vriendelijk, particulier en bekroond en barst van de plaatselijke geschiedenis en cultuur. In de winkel worden lokaal gemaakte gebreide spullen en kunst verkocht. In de zomer kun je er zelfs een traditionele Ierse muzieksessie bijwonen.

Als je een begeleide wandeling of trektocht over de kliffen hebt gereserveerd, kom je alles te weten over de flora, fauna en spectaculaire geografie en hoor je wat plaatselijke anekdotes op de koop toe. Wij raden aan om wat te eten bij het Tí Linn Café voordat je vertrekt, zodat je goed gevuld aan de fikse wandeling begint.

Reis naar de rand en terug

Vanaf het Cliffs Centre kun je helemaal tot aan het hoofduitkijkpunt van de kliffen rijden. Of als je dat veel te eng vindt, kun je je auto op de parkeerplaats parkeren en de rest lopen. De Slieve League Cliffs zijn bijna drie keer zo hoog als de beroemde Kliffen van Moher in county Clare. Wees dus voorzichtig als je over de kustpaden wandelt.

Vanaf de aangewezen uitkijkpunten strekt zich een adembenemend panorama voor je uit. De kliffen reiken naar de horizon en op een heldere dag kun je helemaal tot aan Sligo, Leitrim en naar de bergen aan de kust van Mayo kijken. Om het hoogste punt van Slieve League te bereiken, moet je een smal pad nemen naar de afschrikkende One Man’s Pass. Alleen ervaren wandelaars mogen voorbij het uitkijkpunt lopen naar One Man's Pass, die een draai maakt om aan te sluiten op het Pilgrim's Path.

De geschiedenis op de kliffen

Opmerkelijk genoeg zijn er op de hoge hellingen van Slieve League overblijfselen van een vroegchristelijke kloosternederzetting, met een kapel en bijenkorfvormige huisjes. Ook zijn er oeroude stenen overblijfselen gevonden die erop wijzen dat de berg vóór de komst van het christendom een pelgrimsplaats was. Bij Carrigan Head, op weg naar het hoofduitkijkpunt, ligt een signaaltoren die begin 19e eeuw werd gebouwd om op te letten op een mogelijke Franse invasie. Niet ver van het uitkijkpunt zie je stenen liggen die het woord Éire vormen als navigatiehulp voor vliegtuigen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Met stomheid geslagen

Er zijn geen woorden voor de grootsheid en pracht van de kliffen. Met zeevogels die hoog rondcirkelen en niets dan de enorme blauwe oceaan voor je, voelt het alsof je op de uiterste rand van de wereld staat. Met een nieuw gevoel van ontzag ben je klaar om weer verder te gaan met je avonturen op de Wild Atlantic Way.