Bangor Abbey

Sint Comgall stichtte de abdij in 558 n.Chr. en groeide uit tot een van de belangrijkste centra van wetenschap in Ierland, met bijna 3000 monniken ten tijde van Comgalls dood in 601 n.Chr. Twee van zijn beroemdste leerlingen, Columbanus en Gall, reisden door heel Europa en stichtten kloosters in Luxeuil, Bobbio en Bregenz. Artefacten uit de vroegste periode van het klooster zijn te bezichtigen in het North Down Museum. Het meest gevierde literaire werk uit het klooster is het zevende-eeuwse Bangor Antiphonarium, een verzameling hymnen, gebeden en gedichten die nu bewaard wordt in de Ambrosiaanse Bibliotheek in Milaan. Bangors kwetsbaarheid voor aanvallen vanuit de zee leidde ertoe dat de abdij in verval raakte na vele Vikingaanvallen. De abdij werd gedeeltelijk gerestaureerd door Sint Malachy in de 12e eeuw, toen hij abt van Bangor was. Zijn werk is te zien bij wat lokaal bekend staat als Malachy's Wall, het oudste nog bestaande overblijfsel van de abdij, grenzend aan de Old Gate Lodge. Het hoofdgebouw dateert uit de jaren 1830 en 1840, maar de toren stamt uit de 15e eeuw en de achthoekige torenspits dateert van rond 1693. Het kerkhof bevat vele oude en interessante grafstenen, waaronder een gedenkteken voor de assistent-chirurg van de Titanic, John Edward Simpson. (Vlak voor de zijpoort als u vanaf de voorkant van de abdij komt). Bemanningslid Tommy Millar wordt ook herdacht op het graf van zijn vrouw Jeannie op de begraafplaats Victoria, Carrickfergus, met de inscriptie: "Ter nagedachtenis aan onze dierbare vader, omgekomen bij de Titanic-ramp in april 1912."

Bezienswaardigheid

Bangor